Ενέσιμος αφρός μπλοκάρει την εσωτερική αιμορραγία στο πεδίο της μάχης.

Το DARPA λέει ότι μελετά ένα νέο είδος της ενέσιμου
αφρού σαν καλούπια στα όργανα επιβραδύνοντας την
αιμορραγία.
Αυτό θα μπορούσε να βοηθήσει στο να κερδίζουν
περισσότερο χρόνο οι γιατροί για τους τραυματισμένους
στρατιώτες καθ' οδόν προς τις ιατρικές εγκαταστάσεις.

Γιατροί προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν ένα καινούριο τύπο αφρού για να σφραγίσουν εκτεταμένες αιμορραγίες σε όργανα, παρόλο που εξακολουθούν να υπάρχουν ανησυχίες για την ασφάλεια.

Παρά τις καλύτερες προσπάθειές τους για τη σταθεροποίηση των κοιλιακών τραυμάτων που υπέστησαν στρατιώτες στο πεδίο της μάχης,  οι πρώτοι που ανταποκρίθηκαν έχουν λίγες επιλογές όταν πρόκειται για εσωτερική αιμορραγία που προκλήθηκε από π.χ. πυροβολισμούς ή θραύσματα εκρήξεων.  Το Defense Advanced Research Projects Agency (DARPA) αναφέρει ότι μελετά ένα νέο είδος ενέσιμου αφρού σαν καλούπι στα όργανα και επιβραδύνει την αιμορραγία. Αυτό θα μπορούσε να προσφέρει στην ιατρική έναν τρόπο για να κερδίζουν περισσότερο χρόνο για τους στρατιώτες που βρίσκονται καθ 'οδόν για το νοσοκομείο. 

Ο αφρός πολυουρεθάνης ξεκινά με δύο υγρά που αποθηκεύονται χωριστά και εγχέονται μαζί στην κοιλιακή κοιλότητα. Το ένα υγρό είναι μια πολυόλη, ένας τύπος της αλκοόλης. Το άλλο είναι κατασκευασμένο από ισοκυανικά, μια οικογένεια πολύ δραστικών χημικών ουσιών που χρησιμοποιούνται ευρέως στην κατασκευή εύκαμπτων και άκαμπτων αφρών. Περίπου σε ένα λεπτό μετά από την έγχυση των υγρών στη κοιλιά το επεκτείνεται το μείγμα σε όγκο σχεδόν 30 φορές του αρχικού και στη συνέχεια γίνεται στερεό. Επιβραδύνει ή σταματά την αιμορραγία με τη σφράγιση των τραυματισμένων ιστών. Μόλις ο ασθενής πάει σε μονάδα εντατικής θεραπείας, οι γιατροί θα αφαιρέσουν την στερεή μάζα και στη συνέχεια να εκτελέσουν τη χειρουργική επέμβαση για να διακόψουν και οριστικά οποιαδήποτε αιμορραγία. 

"Πρώτη φροντίδα γίνεται στη μάχη, συχνά εχθρικές συνθήκες από τους γιατρούς", λέει ο Brian Holloway, διευθυντής του προγράμματος για το DARPA Wound System Stasis Program, η οποία ξεκίνησε το 2010 για να βρεθεί μια τεχνολογική λύση για τον έλεγχο της εσωτερικής αιμορραγίας. Το αφρώδες υλικό, παράγεται από την Arsenal Medical, Inc, μπλοκάρει αδιακρίτως τις πηγές της αιμορραγίας, εμποδίζοντας την απώλεια αίματος.

"Πρέπει να περιμένουμε ", λέει ο Donald Jenkins, διευθυντής τραυματιολόγος στο Νοσοκομείο Saint Mary του στο Ρότσεστερ της Μινεσότα και ένας 24χρονος βετεράνος της Πολεμικής Αεροπορίας ο οποίος έχει κάνει περισσότερες από 700 ημέρες σε εμπόλεμες ζώνες, όπως στο Αφγανιστάν και το Ιράκ. Όταν ρωτήθηκε πόσο συχνά έχει δει στρατιώτες πάσχουν από κοιλιακή αιμορραγία που προκλήθηκε από εκρηκτικά ή τραύματα από σφαίρες, σκέφτηκε λίγο και λέει, "Πάρα πολλές φορές." 

Η Arsenal Medical, Inc ανέπτυξε αρχικά τον αφρό για να χρησιμεύσει ως μηχανισμός παράδοσης για άλλη θεραπεία που θα μπορούσε να γίνει διάκριση μεταξύ υγιών και τραυματισμένων ιστών και στη συνέχεια να σταματήσει την αιμορραγία μόνο τους τραυματίες. Χρησιμοποιήθηκαν χοίροι, σαν υποκείμενα, προκαλώντας ηπατική βλάβη με το τύλιγμα ενός σύρματος γύρω από το όργανο κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης, κλείνοντας το ζώο και στη συνέχεια τραβώντας ένα τμήμα του σύρματος που είχε αφεθεί να προεξέχει από το δέρμα. Περίμεναν 10 λεπτά και μετά έκαναν έγχυση δύο υγρών για να επιτρέψει το αίμα να λιμνάσει στο εσωτερικό του σώματος, όπως συμβαίνει συχνά σε πληγές κατά την διάρκεια της μάχης. 

Οι ερευνητές εξεπλάγησαν από αυτό που είδαν, όταν αφαιρέθηκε ο στερεοποιημένος αφρός. "Όταν είδαμε τα ζωικά μοντέλα που είχαμε χρησιμοποιήσει, συνειδητοποιήσαμε ότι είχαμε λύσει το [εσωτερική αιμορραγία] πρόβλημα", λέει ο Upma Sharma, επικεφαλής ερευνητής για το έργο. Ο αφρός έχει μειωμένη απώλεια αίματος κατά έξι φορές στις δοκιμές και τρεις ώρες μετά τον τραυματισμό, το ποσοστό επιβίωσης ήταν 72 τοις εκατό στην ομάδα θεραπείας έναντι μόνο 8 τοις εκατό στην ομάδα ελέγχου. Οι χοίροι χρησιμοποιούνται συχνά ως πειραματόζωα διότι έχουν δομή οργάνων πολύ παρόμοια με τον άνθρωπο. 

Ο Jenkins επισημαίνει ένα πιθανό πρόβλημα: Κομμάτια από στερεοποιημένα αφρό θα μπορούσαν να σπάσουν το εσωτερικό του σώματος και να πάνε στο αίμα του ασθενούς, εμποδίζοντας τελικά τη ροή του αίματος στα πόδια ή τους πνεύμονες. Ο Sharma λέει ότι οι ερευνητές δεν έχουν κανένα αποδεικτικό στοιχείο ότι συμβαίνει αυτό, όμως.

 Παρ' όλα αυτά, ο Jenkins βλέπει να υπόσχεται πολλά αυτή η νέα προσέγγιση σε ένα κοινό πρόβλημα για τους γιατρούς και ίσως αρχικά να ανταποκριθεί σε απομακρυσμένες αγροτικές περιοχές. "Επειδή οι μισοί θάνατοι στο πεδίο της μάχης είναι από αιμορραγία και αν η νέα μέθοδος ήταν σε θέση να διασώσει το 10%, θα έλεγα ότι αξίζει τον κόπο να προχωρήσουμε" 

Πηγή, scientificamerican

Απόδοση, Δ. Γιάκας