Βενζίνη από ανακύκλωση του αέρα: Συζήτηση για αποθήκευση ενέργειας.

Τα μεγάλα νέα ενεργειακά έργα θα οδηγήσουν σε μεγάλες εισροές
ενέργειας σε απρόβλεπτο χρόνο - αλλά τι θα γίνει με αυτό;

Ακουγόταν πολύ καλό για να είναι αληθινό και δύο εβδομάδες αργότερα, μαίνεται η συζήτηση σχετικά με την ιδέα της "βενζίνης από τον αέρα" - αλλά έχει ανοίξει θέμα σε μια ευρύτερη και αναμφισβήτητα πιο κρίσιμη συζήτηση: πώς να αποθηκεύουμε αποτελεσματικά την ενέργεια όταν αυτή βρίσκεται σε πλεόνασμα.

Ένα πρωτοσέλιδο στην εφημερίδα Independent του Ηνωμένου Βασιλείου έκανε περιγραφή μιας μικρής επιχείρησης στο βόρειο-ανατολική Αγγλία που ονομάζεται Σύνθεση Αεροκαυσίμου, που είχε ως στόχο την απορρόφηση του διοξειδίου του άνθρακα και του νερού από τον αέρα και τη μετατροπή τους μέσω διαφόρων χημικών διεργασιών σε βενζίνη.

Η ιστορία εξαπλώθηκε σαν πυρκαγιά, ιδιαίτερα μεταξύ των ομάδων που ασχολούνται με την πράσινη τεχνολογία.

Η εταιρεία είπε ότι αναζητούν χρηματοδότηση για να αναβαθμίσουν τις δραστηριότητές της. Ο κύριος επενδυτής είπε αργότερα στην Indipendent, ότι γέμισε από προτάσεις (αν και οι προσεγγίσεις από τη βιομηχανία πετρελαίου και αυτά που του προσφέρει τον έκανε να "ανατριχιάσει"). Εν τω μεταξύ, ο  Καθημερινός Επενδυτής ενημέρωσε τους δυνητικούς εταίρους κατηγορηματικά να προσέχουν.

Αλλά, όπως σημείωσε το BBC News και άλλοι, οι χημικές διεργασίες πίσω από την ιδέα δεν είναι κάτι καινούριο. Το πραγματικό ερώτημα είναι εάν ο συνδυασμός τους να παράγουν βενζίνη είναι λογικός από όρους οικονομικής και ενεργειακής απόδοσης.

Μπαταρία ιδεών

"Νομίζω ότι ήταν όμορφα από ένα σημείο κρούσης μέσα από άποψη, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι είναι ένα από μια μεγάλη οικογένεια των τεχνικών η χημική επεξεργασία," δήλωσε ο John Loughhead, εκτελεστικός διευθυντής του Κέντρου Ενεργειακής Έρευνας του Ηνωμένου Βασιλείου.

"Είναι ένα μέρος του κινήματος αποθήκευσης ενέργειας, αλλά κατά πάσα πιθανότητα, θα έλεγα ότι είναι ελαφρώς λιγότερο ενδιαφέρων τρόπος για αποθήκευση της ενέργειας."

Οι παγκόσμιες συζητήσεις για την μείωση των εκπομπών CO2 και την προσεχή τέλος των ορυκτών ενεργειακών πόρων έχουν ενταχθεί συχνά με περισσότερες εθνικές και τοπικές συζητήσεις για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.Αλλά αυτό που φαίνεται να συζητείται τουλάχιστον είναι το πώς να διαχειριστούν την ενέργεια που θα προέλθει από αυτές.

Ο άστατος χαρακτήρας της φύσης σημαίνει ότι ούτε άνεμος ούτε η ηλιακή ενέργεια μπορεί να αναμένεται να παράγει ενέργεια σε ποσότητες και σε χρόνους που τη χρειαζόμαστε. Η πυρηνική ενέργεια είναι περισσότερο ένα on-off -ή πρόταση από ένα up- και -κάτω από ένα.

Οι ιδέες για την αποθήκευση της ενέργειας που έρχεται σε «λάθος χρόνο» αφθονούν.

Μεταξύ αυτών η πιο αποτελεσματική είναι η άντληση νερού πίσω στους ταμιευτήρες απλά όταν η καταναλωτική ζήτηση είναι χαμηλή και να τη χρησιμοποιούμε για να κινεί τους στροβίλους όταν ανεβαίνει η ζήτηση. Εδώ, το ερώτημα θα μπορούσε να είναι για το αν υπάρχουν αρκετοί λόφοι τριγύρω.

Μια καλή παλιά μπαταρία είναι περίπου εξίσου αποτελεσματική, αλλά για ευρείας κλίμακας χρήση θα χρειαστούν πάρα πολλές μπαταρίες και μάλιστα από μη ανανεώσιμα υλικά.

Η ιδέα της συμπίεσης του αέρα σε τεράστιες ποσότητες σε υπόγεια σπήλαια, ή ακόμα και υγροποίησης, έχει μελετηθεί επίσης. Η απελευθέρωση του αέρα θα μπορούσε να οδηγήσει άμεσα ή τουρμπίνες να βοηθήσει να τριπλασιάσει την παραγωγή ενέργειας από σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με φυσικό αέριο.

Στη συνέχεια, υπάρχει η ιδέα της τροποποίησης της ενεργειακής υποδομής που ήδη έχουμε. Τα σημερινά ηλεκτρικά αυτοκίνητα είναι αποτελεσματικά με μπαταρίες στις ρόδες και θα μπορούσαν να συνδέονται για να χρησιμεύουν ως ταμιευτήρες ηλεκτρικής ενέργειας για άχρηστες χρονικές περιόδους.

Η ιδέα των "έξυπνων φορτίων" για παράδειγμα, που αφορά ένα ψυγείο που μπορεί να αισθανθεί αν η ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας είναι υψηλή και απενεργοποιείται αναλόγως.

Ο καθηγητής Loughhead είπε ότι ακριβώς ένα τέτοιο σύστημα έχει τεθεί σε ισχύ εδώ και δεκαετίες στη Νέα Ζηλανδία, όπου η θέρμανση του ζεστού νερού ελέγχεται κεντρικά από το δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας, σε μια προσπάθεια να διαχειριστεί ενεργά φορτία - που με σύγχρονους όρους καλούνται «έξυπνα δίκτυα».

Όλα αυτά θα μπορούσε να αντικατασταθεί με
μέτρα εισροής και εκροής ενέργειας

"Με καμία από τις τεχνικές που έχουμε σήμερα, δεν είμαστε σε θέση να κάνουμε κάτι αρκετά περίπλοκο," είπε.

"Ωστόσο, όσο και περίπλοκο να ακούγεται, γιατί εμείς δεν το έχουμε επιτύχει ακόμα, οι πιθανότητες είναι ότι κάποια στιγμή θα είμαστε σε θέση να το κάνουμε, αν το παλέψουμε."

Έπειτα υπάρχουν τα προγράμματα που αποθηκεύουν ενέργεια απευθείας σε χημικούς δεσμούς, όπως η διάσπαση του νερού για τη δέσμευση του υδρογόνου, ή να καταστήσουμε πιο οικεία διάφορα καύσιμα, όπως η βενζίνη.

Ο Malcolm Wilkinson, πρόεδρος του Ιδρύματος του ομίλου της βιωσιμότητας Χημικών Μηχανικών, "δήλωσε στο BBC ότι ενώ η ιδέα της βενζίνη-από- τον αέρα έφερε την αποθήκευση ενέργειας σε ευρύτερο κοινό, θα μπορούσε να παρεμποδίσει ευρύτερες προσπάθειες", όταν ξεκινά να προσελκύσει ένα παράλογο είδος για χρηματοδότηση για να συνεχίσει ".

"Δεν ξέρω αν κάποιος κάθισε και κοίταξε το δυναμικό εύρος [ιδέες αποθήκευσης ενέργειας] και προσπάθησε να εκτιμήσει την πρακτικότητα και τη βιωσιμότητά τους από την άποψη του συνολικού κύκλου ζωής της τεχνολογίας", είπε.

"Θα πρέπει να πάρουν μια απόφαση σε ένα αρκετά πρώιμο στάδιο της ανάπτυξης της τεχνολογίας και να αποφασίσουν τι πρόκειται να έχει τη καλύτερη πιθανότητα επιτυχίας και δεν νομίζω ότι είναι αυτό που ότι θα έβαζα στην κορυφή του σωρού."

Από την πλευρά της, η Σύνθεση Αεροκαυσίμου δήλωσε στο BBC τον Οκτώβριο ότι οι βραχυπρόθεσμες στόχοι τους ήταν να παρέχουν υψηλής καθαρότητας καύσιμα σε σχετικά μικρής κλίμακας βιομηχανίες του μηχανοκίνητου αθλητισμού, αλλά και στην ιστοσελίδα της η εταιρεία προσθέτει ότι "θα γίνουμε όλο και μεγαλύτερης σημασίας για την ευρύτερη αγορά καυσίμων καθώς μακροπρόθεσμα οι τιμές του πετρελαίου αυξάνονται αμείλικτα και αναπόφευκτα."

Για τον Richard Darton, διευθυντή του προγράμματος γεωμηχανικής του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, το θέμα είναι ότι τα συστήματα αυτά μειώνουν τις συζητήσεις για τα ευρύτερα ζητήματα, που κυριαρχούν ήδη την ενέργεια και το κλίμα.

"Θα μπορούσαμε να κάνουμε βενζίνη από το νερό και από το διοξείδιο του άνθρακα που συγκεντρώνεται από τον αέρα, αλλά δεν θα βοηθήσει στην επίλυση των ενεργειακών προβλημάτων μας - ακριβώς το αντίθετο", δήλωσε στο BBC.

"Θα πρέπει να επικεντρώνουμε τις προσπάθειές μας για τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης μας, αλλά και τη μείωση της κατανάλωσης των ορυκτών καυσίμων. Αυτές είναι οι πραγματικά επείγουσες προτεραιότητες."

Οι John Loughhead και Malcolm Wilkinson θα μιλήσουν για το Παγκόσμιο Πρόγραμμα Πρώτων Υλών στο Radio 4, πρώτη ραδιοφωνική μετάδοση στις 16:30 GMT, την Πέμπτη και την εκ νέου μετάδοση στις 21:00 τη Δευτέρα 5 Νοεμβρίου, και θα είναι διαθέσιμο σε iPlayer.

Πηγή, BBC News

Απόδοση, Δημήτρης Γιάκας